- wytężać
- глаг.• напрягать• напрячь• натуживать• натягивать• натянуть• обнимать• сжимать* * *wytęża|ć\wytężaćny несов. напрягать; ср. wytężyć \wytężać* * *wytężany несов.напряга́ть; ср. wytężyć
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wytężać
Смотреть что такое "wytężać" в других словарях:
wytężać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytężaćam, wytężaća, wytężaćają, wytężaćany {{/stl 8}}– wytężyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wytężaćżę, wytężaćży, wytężaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} o zmysłach, sile itp.: wysilać, wzmagać, skupiać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytężać — ndk I, wytężaćam, wytężaćasz, wytężaćają, wytężaćaj, wytężaćał, wytężaćany wytężyć dk VIb, wytężaćżę, wytężaćżysz, wytężaćtęż, wytężaćżył, wytężaćżony «wysilać, skupiać, wzmagać coś (zwykle zmysły, siły, władze umysłowe)» Wytężyć wzrok, słuch.… … Słownik języka polskiego
wytężać się – wytężyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} natężać, skupiać wszystkie siły; wysilać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytężył się i podniósł kamień. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytężyć — → wytężać … Słownik języka polskiego
natężać — ndk I, natężaćam, natężaćasz, natężaćają, natężaćaj, natężaćał, natężaćany natężyć dk VIb, natężaćżę, natężaćżysz, natężaćtęż, natężaćżył, natężaćżony «czynić intensywniejszym, mocniejszym; wzmacniać, potęgować, uintensywniać; wysilać, wytężać»… … Słownik języka polskiego
mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… … Słownik języka polskiego
nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
